στέγες

ψάχνοντας τους χαμένους παραδείσους, μακριά από κεραίες και θερμοσίφωνες


βρεθήκαμε σε μέρη του λόγου αναπαυτικά προστατευμένοι απο προστακτικές


σκιές των σκιών μας που επαναστάτησαν και έζησαν αυτόφωτες σε μια ρωγμή του χρόνου


άχρονες, ανεκδιήγητες, αδιάψευστες, περιπλανώμενες στο χάος πριν τη δημιουργία


ελεύθεροι αλυσοδεμένοι στο κατάρτι διαφορετικών αντωνυμιών


και τώρα ατιμέλητα ερωτευμένοι με την απώλεια των χαμένων παραδείσων,


γίναμε εμείς παράδεισος

Leave a comment