Την ώρα που ο τρόμος από την “νόσο των χοίρων” σκεπάζει την παγκόσμια κοινότητα, τη στιγμή που οι κυβερνήσεις ψάχνουν τους ενόχους καθώς και μέτρα καταπολέμησης του φαινομένου, είναι νομίζω η κατάλληλη στιγμή για να σκύψουμε πάνω από το πρόβλημα με ένα πιο αποτελεσματικό τρόπο. Χωρίς τη μάσκα προστασίας που θέλουν να μας φορέσουν (από αντίδραση), χωρίς αναισθητικό (από άποψη), αλλά και χωρίς προφυλακτικό (για καλύτερη απόλαυση) για να μπορέσουμε να δούμε τα γεγονότα πίσω από της “αλήθειές” τους, την αλήθεια πίσω από τα ψέμματά τους. Είναι τα γουρούνια επικίνδυνα? Η αλήθεια είναι οτι τις προάλλες, οι μπριζόλες από το Μαρινόπουλο μου φάνηκαν αρκετά “άρρωστες” , αλλά και πάλι… Είναι τυχαίο που τα μολυσμένα γουρούνια είναι μεξικάνικα? Είναι επίσης τυχαίο ότι τα μεξικάνικα γουρούνια έχουν μουστάκια? Ακόμη, η γνωστή γουρουνίτσα, miss Piggy, θα πήγαινε με κάποιο μεξικάνικο γουρούνι ή θα το θεωρούσε πολύ μπας-κλας? Οι απαντήσεις ακολουθούν…
Η αλήθεια είναι μία (και η μπουγάτσα είναι γωνία). Οι μεξικάνοι ειναι οι αλβανοί των αμερικανών. Τους φιλοξενούν αλλά δεν τους αντέχουν. Τους φιλοξενούν αλλά αντιπαθούν τις φάτσες τους, τα μουστάκια τους και τα μεξικανίστικα αμερικάνικα τους. Αλλά πάνω απ’όλα ζηλεύουν αφόρητα το καταπληκτικό τους μαύρισμα, άσχετα αν οι μεξικάνοι ειναι ουσιαστικά και γονιδιακά μονίμως ηλιοκαμμένοι. Τους απεχθάνονται, αλλά τους ανέχονται. Αλλά όλα μέχρι ένα σημείο. Όχι και να μας γαμήσουν την miss Piggy!
Τυπικό δείγμα μεξικανών που κάνουν πλιάτσικο σε αμερικανικό σπίτι…
Αυτή είναι η ιστορία του Χόρχε. Ο Χόρχε ειναι μεξικανός.
Επίσης, ο Χόρχε ειναι γουρούνι. Μεξικάνικο γουρούνι. Με μουστάκι. Για κακή του τύχη, η μοίρα του τον έφερε στην Αμερική. Με μια χούφτα όνειρα και με άλλα 30 γουρουνάκια σε μια καρότσα 2×2, ο Χόρχε πέρασε το σύνορο για το όνειρο. Το κομβόι βέβαια με τα γουρουνάκια είχε προορισμό τα σφαγεία των McDonalds, όπου γρήγορα τα όνειρα θα γίνονταν big mac και double ham triple bread burgers with extra cholesterol, αλλά ο Χόρχε είχε σκοπό να ζήσει το ταξίδι και να μην ασχολείται τόσο με τον μπαλτά που θα κουβαλούσε η δική του Ιθάκη.
Σε αντίθεση με τα αγριογούρουνα που έχουν και εθνικοαπελευθερωτικές τάσεις, τα γουρούνια σε περιορισμό, οπως στην περίπτωση μας, δεν έχουν και πολλές επιλογές και ζουν με ενα συγκεκριμενο τρόπο ζωής και μια συγκεκριμένη φιλοσοφία. Επειδή η ημερομηνία λήξης ειναι κοντά, βλεπε σφαγείο, δεν βρίσκουν αλλο νόημα σε αυτη τη βρωμοζωή απο το σεξ, γι’αυτό και ειδικά προς το τέλος πηδάνε ασύστολα. Και το γουρουνίσιο σεξ δεν ειναι σαν αυτο που ξερω εγώ και εσύ. Είναι πιο αλλόκοτο, ειναι κάπως πιο messy. Σκέψου κάτι σαν σεξ με σοκολάτα που όμως οι ρόλοι έχουν αντιστραφεί, εσύ αλείφεσαι με τη σοκολάτα, η οποία έχει καθαρά πρωταγωνιστικό ρόλο και δεν σηκώνει και πολλά πολλά. Α, και η σοκολάτα είναι λάσπη.
piggie style…
Όμως ο Χόρχε πήγαινε στην Αμερική με ένα μεγαλο απωθημενο. Το αμερικανικό όνειρο γι’αυτον δεν ήταν ουτε πλουτη, ουτε δόξα, ουτε να ζησει σαν κάτι άλλα όρθια γουρούνια, οι βλέψεις του ήταν πιο οριζόντιες. Το μεγαλο του ονειρο (μεξικανικής νυκτός) ήταν να γαμήσει την miss Piggy. Απο μικρο τον κατατρωγε η ιδεα, μαδαγε μαργαριτες (μετα τις ετρωγε), ενω ειχε και αφισα της στο δωματιο του. Μια φορα μαλιστα της ειχε στειλει και γραμμα, αλλα εκείνη δεν απαντησε ποτε. Τι ειρωνεία, ο Χόρχε ειχε ξεχασει να συμπεριλαβει την διευθυνση αποστολης.
Οι βλέψεις του Χόρχε δεν έμειναν κρυφές και σύντομα άρχισε να γίνεται θέμα στο σφαγείο. Το αμερικανικό γκέτο δεν πήρε καθόλου ελαφρά τις προθέσεις του και η σύγκρουση ήταν αναπόφευκτη. Ποιος νομίζει ότι είναι ο βλάχος που θα μας φάει την miss Piggy? Έχουνε και τηλεόραση εκεί στο Μεξικό? Και μιας που το αναφέραμε, visa έχει ή να τον δώσουμε? Ο Χόρχε δεν ήταν τύπος που θα μασούσε με ψευτοτσαμπουκάδες και γενικά δεν ήθελε να take the bullshit από no-one, γι’αυτό και δεν φοβήθηκε να έρθει σε σύγκρουση με το γκέτο. Ήταν θέμα χρόνου πριν το σφαγείο γεμίσει με αίμα. Μόνο που αυτή τη φορά τα γουρούνια έκαναν μόνα τους τη δουλειά και οι υπέυθυνοι απλά έτριβαν τα χέρια τους από ικανοποίηση.
Το θέμα προχώρησε και έλαβε διαστάσεις. Κάποια γουρούνια εξοπλισμένα με κινητά τηλέφωνα 3ης γενιάς αποθανάτισαν τις αιματηρές μάχες και “ανέβασαν” τα βιντεάκια στο youtube. Προς αποφυγή διπλωματικού επεισοδείου, οι δύο κυβερνήσεις ήρθαν σε επικοινωνία, αλλά η απαίτηση των μεξικανών για ειρηνική συμφωνία έπεσε στο κενό. “This is not an option”, ήταν η απάντηση που πήραν και αποχώρησαν. Την επόμενη μέρα το Πεντάγωνο είχε έτοιμο το διαβολικό σχέδιο.
Η “νόσος των χοίρων” συνδύαζε τα πάντα. Οι αμερικανοί θα είχαν επιτέλους την αφορμή να κηρύξουν τους μεξικανούς και επίσημα ως τρομοκράτες που θέλουν να τους εκδικηθούν υποχθόνια μέσα από την αγαπημένη τους τροφή, τα burgers. Αυτό θα ήταν ένα αποσταθεροποιητικό χτύπημα στην οικονομία του Μεξικού, την οποία θα ανορθώσουν οι αμερικανικές επιχειρήσεις σταθεροποιώντας και την κατάσταση, αλλά πάνω απ΄’ολα, σταθεροποιώντας την εικόνα της miss Piggy ως ένα σύμβολο αθωότητας και παιδικότητας. Η αληθινή ταυτότητα της miss Piggy ως βιζιτού πολυτελείας θα συνέχιζε να μένει κρυφή.
Η miss Piggy είναι ξέκωλη, αλλά όχι μολυσμένη (μάλλον)
Όσο για το Χόρχε, αυτός αντιλαμβανόμενος ότι δεν είναι καιρός για πρίγκηπες, ποσο μάλλον για μεξικάνικα γουρούνια σε περίοδο πανδημίας από μολυσμένα μεξικανικά γουρούνια, κατάφερε να αποδράσει από το σφαγείο. Αυτή τη στιγμή, ο Χόρχε είναι το νο1 καταζητούμενο γουρούνι στις Ηνωμένες Πολιτείες και οι αρχές έχουν εξαπολύσει γουρουνοκηνυγητό. Η περιοχή της απόδρασης εξετάζεται εξονυχιστικά, ενώ κάθε αστυνομικό τμήμα έχει και τη φωτογραφία του. Παράλληλα, υπάρχει 24ωρη παρακολούθηση της miss Piggy, σε περίπτωση που ο καταζητούμενος την προσεγγίσει, αν και φημολογείται ότι αν ο Χόρχε σκάσει το παραδάκι, η miss Piggy θα ενδώσει γιατί ως γνωστόν είναι περίοδος κρίσης και όλοι οι κλάδοι κοιτάζουν πως θα σωθούν, οπότε για την miss Piggy είναι κάτι σαν τον μη χοίρων χείρων βέλτιστον…
Και μη χειρότερα χοιρότερα… Oink!
urban poetic 