Ο οδηγός του φλερτ (ή σαγαπώ και ντάξει)

-Γεια σου κούκλα, τι κάνεις?

-Είμαι καλά, φύγε.

-Μα ακόμα δεν ήρθα.

-Και πολύ έκατσες…

-Μου αρέσουν οι ζόρικες, έχω κανονίσει πολλές σαν και σένα…

-Θα ξεράσω.

-Έλα, πες μου το ονοματάκι σου.

-Όχι.

-Όχι σε λένε?

-Είσαι ηλίθιος??

-Είσαι πολύ μωρό, νομίζω πρέπει να τη βρούμε…

-Αυτά λες σε όλες?

-Εννοείς αν λέω τις ίδιες λέξεις?

-Δημοτικό δεν έχεις βγάλει, ε?

-Είσαι πολύ τσιτωμένη, να κεράσω ένα ποτάκι να χαλαρώσουμε?

-Ο δικός μου θάναι εδώ όπου νάναι, να τον περιμένουμε να πάμε όλοι μαζί…

-Είσαι ανοιχτόμυαλη, μ’αρέσεις…

-Είσαι ντιπ για ντιπ μαλάκας όμως…

-Έλα, λες ψέμματα ότι περιμένεις κάποιον, βασικά σ’αρέσει η παρέα μου, παραδέξου το…

-Παραδέχομαι ότι η υπομονή μου τελειώνει και θα πρέπει σιγά σιγά…

-Τόσο γρήγορα τελειώνεις εσύ? Φαντάσου μαζί μου…

-Έλεος.

-Έλα μωράκι, μην ξενερώνεις, σκάσε μου ένα χαμογελάκι…

-Ανυπομονώ να σκάσεις γενικά εσύ βασικά.

-Δεν το εννοείς αυτό… Θέλεις δηλαδή να φύγω?

-ΝΑΙ

-Έχω λεφτά όμως…

-Οκ, ένα ποτό…

ΥΓ. Σκάστε, συμβαίνει